I see fire ♫ (open)

General

Het was laat, nog geen middernacht maar het kwam er wel in de buurt. Er was nog maar één iemand in de hotsprings. Inej keek de persoon strak aan vanachter en dacht steeds aan maar een woord, "weg" In haar gedachtes zag ze voor zich hoe het woord langzaam naar de wolf toe vloog, tegen hem aanbotste en zijn hoofd in ging. Het was vermoeiend maar het ging al een stukje makkelijker dan toen ze het eerst ontdekt had. De dagen dat ze had besteed aan training waren toch niet nutteloos geweest. De wolf stond op en liep weg. Een zucht kwam haar mond uit, ze had niet door gehad dat ze haar adem had ingehouden. Toen de persoon zeker weg was stapte de jonge wolvin uit haar schuilplaats, ze droeg niet veel, een zwart doek om haar borstkast gebonden en een half rokje met aan de zijkanten openingen zodat ze makkelijk kon bewegen met haar voeten, maar als het goed is zou haar toch niemand haar hier zien. Blootsvoets liep ze richting het water maar stopt een meter er voor. Inej sloot even haar ogen en pakte de uiteindes van haar poi's goed vast. Ze opende haar ogen weer en begon langzaam met haar polsen te zwaaien, in haar hoofd stelde ze voor hoe haar hitte naar de bolletjes aan het uiteinde gingen en in vlam vlogen. En dat gebeurde ook, de bolletjes vlogen in vlam waardoor ze nu las het waren met twee 'vlammetjes' zwaaide, draaide om haar lichaam. Na dat ze een paar oefeningen had gedaan om haar polsen op te warmen ging haar lichaam meedoen. Een jaar terug had ze een nieuw hobby voor zichzelf ontdekt maar niemand wist er van. Inej zelf zocht eigenlijk het liefst een afgelegen plek om te oefenen. Haar bewegingen waren geconcentreerd en kalm, Inej was nooit bang geweest voor het vuur maar met dit was het toch wel belangrijk om haar concentratie bij te houden. Alles om haar heen was stil, de maan scheen zachtjes en het enige wat actief bewoog waren "vuur ballen".
[Open]
fire dance:

Administrator

Code:

Segment upgraded

Inej heeft zijn/haar gaven Mindcontrol omhoog gewerkt naar segment Zwak. Het volgende segment dat behaald kan worden voor deze gaven zal vrijkomen als er 74 IC posts in totaal gemaakt zijn.

I see fire ♫ (open) Db1_by_rbsrdesigns-d3ihh9o

Soldier

Met een goedkeurende blik gleden Geiron zijn ogen door het huisje dat hij eerder toegewezen had gekregen. Het was niet groot sinds hij alleen was en overzichtelijk en makkelijk gebouwd. Na al wat te hebben gegeten en wat te zijn bij gekomen van de verwarring sinds hij in het gebied was gebracht had hij het huisje hier en daar wat schoon gemaakt en ingericht naar zijn smaak. De anderen hadden hem verwelkomd met enige terughoudendheid, maar het was niet afstandelijk en ze hadden hem nieuwe kleren, spullen en eten gegeven. Daarna hadden ze hem met rust gelaten en had hij de omgeving verkend. Veel waren naar het midden van Rigor Mortis gegaan, waar blijkbaar een markt en andere bezigheden waren. Ergens had hij niet echt behoefte aan drukte, maar zijn nieuwsgierigheid was later in de avond toch gewekt toen hij wat door het bos was gaan lopen. Het voelde nog steeds vreemd om in zijn wolvengedaante rond te lopen, maar ergens leek het ook wel normaal. In ieder geval, iedereen kon het en voor hun leek het normaal. Zijn wolvenvorm was groot en fors gebouwd, meer op kracht dan lenigheid. Ook zijn kleur was niet bepaald onopvallend, die net als zijn menselijke haren wit was. Na nog wat uitgerust te hebben liep hij van de veranda af in de richting van het bos om langs de rand heen naar het Neutrale gebied te gaan, intussen in zijn wolvenvorm veranderend.

Toen hij dichterbij kwam nam de drukte toe en veranderde hij terug in zijn menselijke gedaante. Hij droeg een zwarte shirt met daarover een donkergrijze spijkerjas en daar onder een blauwe spijkerbroek met stevige zwarte schoenen. De sfeer was luchtig en overal brandden lantaarns, hingen hier en daar wat mensen rond om te praten en kreeg hij zo nu en dan ietwat nieuwsgierige blikken toegeworpen gekregen van andere Ignis leden, die al over de nieuweling, hem dus, hadden gehoord. Wat hem vooral niet lekker zat was dat niemand hem herkende, dus hij kwam in ieder geval niet uit de buurt voor hij zijn geheugen kwijt was. Ondanks dat hij door zijn vuurkrachten een Ignis lid was, voelde hij zich toch niet helemaal thuis.. Verloren, was dat het goede woord?

Uiteindelijk kwam hij bij de Warmwaterbronnen toen hij een poosje had rondgeslenterd en de omgeving in zich op had genomen. Het was er stil, maar het was dan ook laat en dat vond hij ergens ook wel prettig. Misschien dat het hem even goed zou doen om te ontspannen, zonder dat iemand hem lastig zou vallen met vragen. Geduld had hij wel om deze te beantwoorden, en dat had hij ook gedaan bij velen, maar ergens was hij vrij teruggetrokken van zichzelf en zocht de rust op wanneer hij daar behoefte aan had. Toen hij wat vuurbolletjes rond zag zweven wat een zoevend geluid veroorzaakte trok dat zijn nieuwsgierigheid. Door het licht van het vuur zag hij een silhouet. Een jonge vrouw bestuurde de bolletjes. Was ze een Ignis lid? Het leek hem vrij logisch, al zag hij, toen hij wat beter keek, dat de bolletjes aan touwtjes vast zaten. Hij had had haar ook niet eerder gezien, maar liet haar met rust en deed zijn voeten in het water na zijn schoenen uit te hebben gedaan en zijn broekspijpen te hebben opgekruld. Toen het er op leek dat ze hem had opgemerkt knikte hij even goedkeurend ''Dat ziet er indrukwekkend uit. Als je in alle rust wil oefenen zal ik niet te lang blijven..'' sprak hij rustig toen hij even de kans leek te hebben, al was dit een openbare plek die voor iedereen toegankelijk was, maar dat hield hij voor zich. Het lag nou eenmaal niet in zijn aard om confrontaties uit te lokken, iets wat hem misschien ook wel anders maakte dan de meeste andere Ignis leden.

General

Het gezoef van de ballen om haar heen was gerustellend en het liet haar ontspannen. Niemand wist van haar geheime hobby en eigenlijk wou ze het ook zo graag houden. Maar er kwam een tinteling in haar nek waardoor ze wist dat iemand naar haar keek. De wind draaide zich ook nog waardoor haar vermoeden werd bevestigd. Inej nam de hitte weer in zich zodat de vuurtjes doofden en bouwde de bewegingen af zodat ze uiteindelijk stilstond en zich omdraaide. Nieuwsgierigheid stond in haar ogen. ''Dat ziet er indrukwekkend uit. Als je in alle rust wil oefenen zal ik niet te lang blijven..'' Inej schudde haar hoofd en glimlachte 'Nee hoor, en...bedankt.' aan het einde aarzelende even maar liep toen naar hem toe, ze rolde ondertussen haar poi's op. Zonder te aarzelen trok ze de lussen los van haar paar kleding stukken die ze nog aanhad. Ze was opgevoed in een roedel en schaamde zich niet echt voor om naakt te zijn. Met mannelijke wolven van haar leeftijd had ze wel soms moeite maar aan de andere kant, zij was de alfa en moest niet aarzelen in haar keuzes. Het warme water omringde haar en ze zuchtte genietend 'Dit is echt heerlijk' Een glimlach sierde haar gezicht terwijl ze naar de witharige man keek. 'Het lijkt er op dat je een lange dag achter de rug hebt, kom er gezellig helemaal in, zal je spieren goed doen.'

Soldier

De ander leek geen probleem te hebben met zijn aanwezigheid, dus maakte Geiron het zich gemakkelijk op de kant van het water bij een ondiep stukje. Het was vrij duidelijk dat ze een Ignis lid was toen het vuur automatisch doofde, al leek ze meer controle over het vuur te hebben dan hij. Misschien dat het met de tijd groeide, al had Cyril hem verteld dat het vrij normaal was dat het alleen op kleine hoeveelheden aan kwam wat hun kracht betrof. Maar iets vertelde hem dat het niet alles was. Zo had hij vaag gehoord dat sommigen naast de gaven met de natuur elementen ook andere dingen konden. Er stond nog een hele wereld voor hem open die hij moest ontdekken, maar dat kwam wel met de tijd. Net als de andere dingen, en dat hij was losser werd met zijn manier van doen. Nadat hij toe keek hoe de ander de touwtjes oprolde betrapte hij zichzelf er op vrij gespannen te zitten, ondanks dat hij ontspannen probeerde te zijn. Daar was deze plek ook voor bedoeld, maar toch kon hij zijn gedachten maar niet leeg maken, in de hoop zich iets te herinneren van zijn '-vorige-' leven. Ergens wilde hij zichzelf ook bij de feit neerleggen dat het er op leek hier niet veel antwoorden te krijgen en maar een nieuwe leven hier te beginnen, wat misschien ook wel het beste was. Waar kon hij anders heen? Toen de jonge vrouw haar stukken kleding, of wat je kleding kon noemen- het waren meer zwarte lappen stof- los begon te halen schrok hij op uit zijn gedachten. Ho, wacht.. ''Ehh..'' bracht hij zacht uit en voelde zijn wangen warm worden. Oké, dát had hij niet verwacht. Gelukkig was het donker, al waren er intussen ook wat lantaarns aangestoken door iemand die de boel blijkbaar in orde hield bij de warmwaterbronnen, die hier en daar hingen, anders zag ze misschien hoe hij bloosde als een klein kind. Get yourself together.. Toen ze zei dat het heerlijk was knikte hij alleen even, al kon hij zichzelf erna wel voor zijn hoofd slaan. Haar volgende woorden kwamen maar vaag over. ''Ehh..'' bracht hij opnieuw uit, tot hij even met zijn ogen knipperde en omlaag naar zijn eigen kleren keek. Binnenin face palmde hij, maar raapte zichzelf weer bijeen. Zijn broek was onderweg wat vies geworden van de modder door de regen die eerder in de middag was gevallen, dus die kon hij mooi schoon krijgen in het warme water. Het was misschien wel een slap excuus, maar hij voelde er nou eenmaal niet veel voor om zelf uit de kleren te gaan voor een vreemde. Dat kwam ook deels omdat alles nog onwennig was, maar uiteindelijk trok hij zijn spijkerjas en shirt uit die hij op de kant naast zijn schoenen legde. Vervolgens stond hij op om naar het diepere gedeelte te lopen, maar door het donker had hij niet goed zicht en kwam deze eerder dan hij dacht waardoor hij ineens kopje onder ging. Proestend en sputterend kwam hij boven met zijn haren voor zijn ogen, die hij opzij veegde. Allemachtig, wat moest ze nu wel niet van hem denken? ''Dus, jij zit ook bij Ignis.. Ehh, wat is je naam?'' vroeg hij zonder op een bevestiging te wachten. Langzaam zakte hij wat weg in het water toen hij eenmaal een plekje had gevonden waar hij kon staan. Het was inderdaad heerlijk. Zijn gespannen spieren voelde hij tot rust komen, die naast het onrustige dutje dat hij eerder in de dag had gedaan geen rust hadden gehad.

General

De jonge man rook nieuw en Inej had hem nooit gezien wat waarschijnlijk betekende dat hij nieuw was, vandaag ontvangen in de roedel. Een glimlach sierde haar gezicht toen ze zag hoe ongemakkelijk hij zich voelde. Inej liet haar schouders ontspannen zakken. Dit was een manier om rust om zich heen te creëren, de wolf kon haar vertrouwen. Inej keek weg toen ze zag dat hij zijn bovenkleding uittrok om hem wat privacy te geven en keek vermakend naar het water voor zich toen hij er in dook. Het zag er nogal lomp uit, maar wie was er nou niet lomp? ''Dus, jij zit ook bij Ignis.. Ehh, wat is je naam?'' De wolvin glimlachte 'Dat heb je goed opgemerkt, mijn naam is Inej, hoe wil jij genoemd worden?' haar stem klonk open en vriendelijk. 'Hier heb je een zit stuk als je wilt.' Inej knikte naar de rand waar ook zij zat. 'Al een beetje rondgekeken in Rigor mortis?' haar lichaam was naar hem toe gedraaid als een teken dat haar concentratie op hem lag en niet op iets anders. Het was belangrijk dat de nieuwelingen zich thuis voelde in RM en het was dan ook wel één van de taken van de general om te laten zien dat zij altijd klaar stond voor het geval hij hulp nodig had, of gewoon met iemand wouden praten.

Soldier

De ander had zich voorgesteld als Inej. Wacht, was dat niet de Leider van Ignis waar hij over had gehoord? Een oudere man die zelf ook ooit zijn geheugen kwijt was geraakt en in Ignis was opgenomen had hem over haar verteld toen hij Geiron een huisje had aangewezen. Dat ze op zo'n jonge leeftijd al Alfa was vond hij respectabel, tenzij er nog een tweede Inej was, maar dat leek hem sterk. Ze leek geen schaamte te hebben, maar misschien dat het hier anders was dan waar hij vandaan kwam en er bij hem in zat geprent. Misschien dat het er uit zou slijten als hij was gewend, maar zoals ze al op had gemerkt was hij nieuw en was hij voorzichtig met zijn doen en laten. ''Aangenaam, Inej..'' hij knikte even uit respect en kwam bij de plek zitten die ze toe knikte. ''Je mag me Geiron noemen.'' vervolgde hij toen hij het zich gemakkelijk had gemaakt en zijn onderarmen op een paar uit stekende rotsleuningen aan weerszijden liet rusten. ''Een beetje hier in het gebied en in de onze, maar ik ben zover ik weet niet in andere gebieden geweest. Misschien dat dat ooit komt, maar ik weet ook niet hoe ze op leden van een andere roedel reageren. Het liefst wilde ik wat meer kennis over deze omgeving, aangezien het neutraal is, voor zover ik heb gehoord.'' antwoordde hij rustig terwijl zijn ogen naar de maan gleden die zijn weg naar de hoogste punt in de hemel baande. Over de manier van doen van wolven zelf wist hij nog niet veel, maar hij leek meer energie te hebben rond de schemering, een natuurlijke drang die door de combinatie met zijn wolvenkant naar boven was gekomen. Het was dan ook zo dat veel wild dan het meest actiefst was. Toen zijn ogen weer met die van Inej ontmoetten was hij toch nieuwsgierig wat ze met de vuurbollen deed, waar hij de naam niet van wist. ''Wat deed je eigenlijk? Ben je aan het oefenen voor een show?'' kon hij niet nalaten toch te vragen.

General

''Je mag me Geiron noemen.'' Een glimlach sierde haar gezicht en ze knikte. ''Een beetje hier in het gebied en in de onze, maar ik ben zover ik weet niet in andere gebieden geweest. Misschien dat dat ooit komt, maar ik weet ook niet hoe ze op leden van een andere roedel reageren. Het liefst wilde ik wat meer kennis over deze omgeving, aangezien het neutraal is, voor zover ik heb gehoord.'' Inej knikte begrijpend en keek hem in zijn ogen aan met haar matt bruine ogen. 'Ja klopt, dit is een plek waar geen oorlog mee mag spelen. En verder, je moet wel oppassen dat je niet gepakt wordt maar meestal kom je wel vanaf met een waarschuwing, de roedels leven al een aantal jaar in vreden.' inej maakte haar zicht even nat samen met haar bruine haar 'Maar het is een slaapverwekkende verhaal, als je het wil horen moet je maar een keertje laten weten.' Een warme glimlach sierde haar gezicht en Inej verwarmde de water om haar heen iets zodat het nog heter was, als Ignis lied kon Inej tegen best wel hoge temperaturen en vond dan ook wel lekker om in water te zitten die wat hoger is dan dat het normaal is. Inej liet haar blik even naar de maan glijden en keek er naar. De maan was een mysterious iets wat altijd naar je leek te roepen en alles om je heen geheimzinnig maakte.''Wat deed je eigenlijk? Ben je aan het oefenen voor een show?'' Haar wangen kleurde wat rood 'Oh dat, stelt niks voor, een hobby om gedachtes weg te jagen.' Inej's ogen gingen naar het lichaam van Geiron, hij had duidelijk een goede spiermassa. Ze was benieuwd naar hoe zijn wolven vorm was, was hij dan net zo stevig gebouwd? 'Heb je al kennis kunnen maken met je wolven vorm Geiron?' vroeg ze nieuwsgierig.

Soldier

Terwijl hij over Inej haar eerdere woorden nadacht voelde Geiron hoe het water warmer werd. Genietend zakte hij wat verder onderuit terwijl zijn lange, ietwat wilderige en ongekamde haren op de oppervlakte bleven drijven. Om er een stukje af te doen zou geen slecht idee zijn, vooral omdat het vaak voor zijn ogen waaide en hij weigerde het in een staart te doen. Maar dat was een zorg voor later. Veel om zijn uiterlijk gaf Geiron niet zozeer, en het was dan ook zo dat er een baardje op zijn kaak en kin groeide, zijn nagels ietwat lang waren en zijn kleding meestal slordig. Er waren tenslotte geen kleedvoorschriften, en niemand die echt bij hem rond hing. Maar om te weten hoe Geiron in elkaar stak moesten anderen hem nou eenmaal wat langer kennen. Terwijl stoom van het warme water omhoog dreef in de ijle en frisse lucht hoorde hij hoe de omgeving stil was geworden tussen de paar seconden door dat Inej sprak. Beren en vele andere dieren waren al in hun winterslaap, en de eerste sneeuw hing in de lucht. Het begon al laat te worden, al was hij niet moe. Integendeel, hij bruisde van de energie. ''Dat heb ik ja. Het was wennen, maar het ging verder gewoon vanzelf..'' antwoordde Geiron kort nadat Inej had gevraagd of hij al kennis had gemaakt met zijn wolvenvorm. Het was allemaal nog erg bizar, maar hij ging maar gewoon mee met de realiteit. Niet veel kon hem nu nog verbazen. Elementen besturen, in een wolf veranderen.. Wat zou de toekomst nog meer in petto hebben? ''Dus.. Je bent de Alfa. Vandaag had ik je nog niet gezien, maar ik heb over je gehoord. Het lijkt me interessant om te weten hoe de Alfa's van de andere roedels heten, en hoe ze er uit zien. Een beetje kennis over de andere roedels zou misschien wel handig uit pakken als ik wel een keer een confrontatie krijg wanneer ik onwetend het gebied van een ander betreed..'' sprak hij tenslotte, ondanks dat hij al heel veel informatie te verwerken had gehad deze dag. Het was iets voor hem om vooruit te denken, en voelde hij zich door Inej haar aanstekelijke ontspannenheid op zijn gemak. Het voelde ergens vertrouwd aan, en ze was dan ook de eerste die zo lang met hem bleef praten zonder dat hij gestoord werd door andere roedelleden die nieuwsgierig vragen stelden.

General

''Dat heb ik ja. Het was wennen, maar het ging verder gewoon vanzelf..'' Inej glimlachte tevreden 'das goed ja, je moet het proces niet tegenhouden, en vergeet niet, de wolf ben jij.' Ze had wel eens vaker meegemaakt hoe nieuwelingen zich probeerde te verzetten tegen hun natuur, dat ze dachten dat de wolf een apart karakter was en niet een deel van hun. Het was een ramp. ''Dus.. Je bent de Alfa. Vandaag had ik je nog niet gezien, maar ik heb over je gehoord. Het lijkt me interessant om te weten hoe de Alfa's van de andere roedels heten, en hoe ze er uit zien. Een beetje kennis over de andere roedels zou misschien wel handig uit pakken als ik wel een keer een confrontatie krijg wanneer ik onwetend het gebied van een ander betreed..'' De wolvin knikte en rekte zich even uit voor ze begon te praten. 'Ja, de term is general die wij gebruiken. Nouja mij ken je nu al, verder heb je Lune, een donker harig meisje met blauwe ogen, eerlijk gezegd verwacht ik nou niet echt veel problemen van haar. Dan heb je Ráh, hij is de Terra general. Ik heb hem nog niet echt gesproken of van dichtbij gezien. Maar wat ik gehoord heb is het een enorme witte wolf en als mens draagt hij meestal een masker.' inej hield even een rust pauze zodat Geiron het rustig kon verwerken. 'Terra is altijd al zo ene beetje ons vijand geweest qua gebied. Ze denken namelijk dat een deel van ons territorium van hun is, maar dat is natuurlijk niet zo. En dan heb je als laatst Aqua en daar is Mathias de nieuwe general van. Ook weer een wit harige jongen man. In zijn wolven vorm heeft hij blauwe aftekeningen die goed zichtbaar worden als hij het water aanraakt. Maar als je die in ons territorium tegenkomt moet je hem naar mij brengen, we hebben nog niet alles "besproken"' een geërgerde twinkel kwam in haar ogen. Inej bewoog wat met haar schouders om die los te krijgen 'Ik hoop dat dat je wat duidelijkheid geeft over de generals?' Ze keek hem vragend aan.

Soldier

Een scheve grijns kwam op Geiron zijn mond toen Inej hem verbeterde. General dus, dat was ook zo, al hadden sommigen ook voor het gemak Alfa gezegd, ook omdat de leider van een roedel wolven zo hete. Terwijl hij luisterde naar Inej haar uitleg over de roedels klom Geiron weer op de kant om daar te zitten zodat hij wat op kon drogen voor hij zijn kleren aan trok, aangezien hij geen handdoek bij zich had. Het warme water had hem ook wat loom gemaakt, en het was misschien ook nog wel iets te warm voor hem omdat hij er nog niet aan gewend was, maar de koude lucht naast het bad zorgde er even voor dat hij gelijk weer wakker was en bibberde hij even toen een koude windvlaag langs zijn natte huid scheerde. Met zijn krachten, die hij nog lang niet helemaal kende, warmde hij zijn lichaam een beetje op zodat de druppels op zijn huid wat sneller op dampten. Toen Inej, die nog wat zichtbaar was tussen alle stoom, vroeg of het duidelijk was wat ze had verteld knikte Geiron even, al fronste hij ook een beetje. Hij vond het vreemd nu te horen te krijgen dat Terra voor problemen zorgde, na te hebben gehoord dat er vrijwel geen problemen tussen de roedels waren. Misschien dat ze hem gerust wilden stellen, maar hoe lang kon het ook goed gaan als er Vier grote groepen op een aantal gebieden naast elkaar leefden? En dan de zaak met de Aqua leider. ''Waarom ben je niet naar Mathias gegaan om de zaken te bespreken? Nu ben je er mee blijven lopen'' vroeg Geiron toch nog glimlachend, al vertrouwde hij er wel op dat Inej besloot wat het beste was. En misschien dat ze haar reden er voor had. Geiron zelf hield er van om problemen gelijk op te lossen, voor het erger werd, al zou hij degene niet mogen. Al moet het dan ook maar zijn dat de ander mee wil werken. En zo leek het probleem met Terra ook niet makkelijk te zijn verholpen met het gekibbel over het gebied waarvan ze dachten dat het bij hun hoorde. Even wrong hij wat water uit zijn witte haren die tot voorbij zijn schouders reikten en begon hij zich in zijn kleren te wurmen, wat nog een beetje stroef ging omdat hij nog niet helemaal opgedroogd was.

General

Haar mat bruine ogen keken omhoog toen Geiron zichzelf omhoog werkte. Ergens ergerde zich even aan dat gebaar omdat ze nu omhoog moest kijken terwijl ze hem dingen vertelde. Toen ze klaar was met haar verhaal besloot de wolvin toch ook maar op de rand te gaan zitten, haar temperatuur van har lichaam ging omhoog voor dat ze nog de koude wind voelde. Ach zelfs als ze zo niet droog was kon ze in haar wolven vorm naar huis, die had tenminste een dikke vacht, daarbij het reizen ging een stuk makkelijker op vier poten.''Waarom ben je niet naar Mathias gegaan om de zaken te bespreken? Nu ben je er mee blijven lopen'' vroeg Geiron toch nog glimlachend, Inej glimlachte en maakte een wegwerpend gebaar ' Ach het is niks ernstigs, gewoon een gesprekje die we op ons territoria niet hebben afgemaakt.' En daarbij zo veel behoefte om naar de aqua territorium te gaan had ze ook weer niet. HAar blik ging naar de witte haren van de jonge man, daarna naar hoe hij gebouwd was. Geiron zat recht zoals een echte soldaat ook deed, zoals de meeste Ignis leden zaten of stonden als ze hier geboren werden. ' MIsschien dat we zo maar richting huis moeten gaan, moet ik weer even langs de jongeren training gan om te kijken hoe het zit, heb je verder nog vragen?' Inej keek met haar bruine ogen hem recht aan. De laatste tijd waren veel nieuwe wolven opgedoken die nog allemaal getest moesten worden, of nouja ze wou ze graag in actie zien. Misschien dat als de lente aanbreekt een grote jacht wordt georganiseerd?

Soldier

Weer schudde Geiron zijn hoofd toen Inej vroeg of hij nog vragen had. Zijn geest was vermoeid na ineens weer vol informatie te zitten, na compleet leeg te zijn geweest. En zoals ze het zei.. Huis. Zou het Ignis gebied ooit als zijn huis aanvoelen? Zou de leegte die hij voelde opgevuld worden met nieuwe kennissen, of misschien wel vrienden? Met een aantal had hij al kennis gemaakt, en echt een ruzieschopper was Geiron niet. Van velen kreeg hij wel mee dat ze bekend stonden een kort lontje te hebben en een vurig karakter. Zelf moest Geiron nog werkelijk ontdekken hoe hij eigenlijk zelf in elkaar stak. Nu was hij gewoon nog wat verward, maar misschien dat zijn werkelijke aard zich later zou ontluiken. Het liefst wilde hij wat tijd om te wennen, misschien wat te jagen zodat hij wat voor de roedel betekenen kon en zo ook gelijk zijn Wolven gedaante beter leerde kennen. Echt een binnenzitter was hij ook niet, dus als hij uiteindelijk dan ook iets als werk moest hebben zou hij dan ook het liefst jagen, vissen of gewoon de grenzen patrouilleren. ''Ik wacht wel op het plein.'' zei Geiron, zodat Inej zich rustig om kon kleden, tenzij ze haar kleren en spullen in Wolven gedaante mee nam. Terwijl hij uit de warmwaterbronnen gebied liep keek hij nog even naar de lucht, die hier en daar werd versierd door witte wolkjes die beschenen werden door de maan, met daarachter tientallen sterren. Eenmaal op het plein veranderde hij in zijn Wolven gedaante, waarbij zijn zicht ineens wat sterker leek te worden in het donker met een lichtrode waas. Zijn ogen waren rood en gloeiden een beetje, wat hij in het begin heel vreemd vond toen hij zijn eigen spiegelbeeld zag. Het zag er ook best spookachtig uit, vooral met zijn sneeuwwitte vacht en dik behaarde kraag en grote bouw. In de verte keek hij nog een paar wolven na die richting hun eigen huis vertrokken, en was hij ook best nieuwsgierig hoe Inej haar Wolven gedaante er uit zag.

General

Geiron schudde zijn hoofd bij haar vraag of hij nog vragen had, Inej keek naar de lucht die donker was en gevuld was met sterren. Ze begreep nooit zo goed waarom er nieuwe personen opdoken zonder verleden? Het leek haar een vreselijk iets om ergens te komen zonder enige herinnering. ''Ik wacht wel op het plein.'' zei Geiron en bracht haar zo weer terug naar de aarde. Even knikte ze om aan te geven dat ze het had gehoord en keek hem na, verlegen persoon dat hij was. Met een zucht kwam de jonge dame omhoog en bond de lappen stof weer om haar heen, het boeide haar weinig dat alles nat werd. Haar pooien bond ze daarna weer aan haar heupstof en nam haar wolven vorm aan. Inej wierp een laatste blik naar het heerlijke warme water en schudde haar vacht uit. Inej was een goud/zwarte wolvin die wat langere poten had voor snelheid, maar haar lichaam was ook best wel soepel en ze was behoorlijk wendbaar. En dat was behoorlijk handig als een kast van een wolf op je afkwam, als je niet sterk bent moet je slim zijn, zei haar vader altijd. Rustig liep de jonge general naar het plein waar ze een witte wolf zag, het viel haar op dat de laatste dat nogal veel witte wolven verschenen. Je kon zeggen dat hij behoorlijk een kast bouw had wat goed uitkwam voor het vechten en hij zou ook, met wat training goed zijn voor het blijven hangen aan het prooi of het neer takelen daarvan. De wolvin liep met een iets geheven staart op hem af 'Heb je honger?' vroeg ze met haar lichaamstaal en keek naar de witte reu.

» [ Plotter/Topic Search ] Play with Fire.
» Fog (open)
» Maybe it's all said [open]
» Let's go in the garden || Open
» I found my way [Open]