I'm just your problem ♥ (MATTHEW)

Administrator

Met een kleine zucht keek hij haar aan terwijl hij verslagen zijn arm van haar schouder haalde. "En ik maar denken dat wij wat speciaals hadden schatje." Zacht grinnikte hij voor hij haar even snel alweer tegen de muur duwde zijn gespierde lichaam naar de hare brengend tot zijn borst tegen die van haar aanleunde en duwde haar kin langzaam omhoog met zijn duim en wijsvinger. Zijn rode ogen in de hare borend terwijl hij over zijn lippen likte. "We kunnen altijd hier blijven, jij en ik."Zacht grinnikte hij zijn vrije hand over haar lichaam laten glijden en liet deze rusten op haar heup. "Met niemand die ons ooit zou kunnen storen, kunnen wij al het vuur maken dat jij ooit zou kunnen bedenken. Vurige passie that is." De woorden kwamen zacht over zijn lippen een soepele grijns rond zijn mond terwijl hij zijn gezicht naar het hare bracht. "Als wat je daarvoor hoeft te zeggen is alsjeblieft." Fluisterde Matthew zachtjes tegen haar lippen aan.

Administrator

I'm just your problem ♥ (MATTHEW) - Pagina 2 6p2br7

Leorina
"WE ARE ALL ABSOLUTE PREDATORS"

Net toen ze zich om wilde draaien om te kunnen zien wat hij van haar coole fakkel idee vond, zijn opmerking negerend, voelde ze hoe ze tegen een van de rotswanden gedrukt werd. Toen ze voelde hoe hij zijn borstkas tegen de haarre drukte probeerde ze zich zo dicht mogelijk tegen de wand aan te drukken, maar het had niet erg veel zin. Haar hart leek elk moment uit haar ribbenkast te kunnen bonzen. Haar ademhaling was snel en onregelmatig. Terwijl hij haar hoofd omhoog duwde nam ze even een moment om zichzelf te herpakken en haar ademhaling onder controle te krijgen. Dit lukte haar redelijk. Ook toen ze zijn hand over haar heup voelde gaan probeerde ze zichzelf rustig te houden. Hier blijven en verhongeren met een oversekste albino. dacht ze terwijl ze even met haar ogen rolde en hem aankeek. Ze wilde hier gewoon weg. Terug naar haar General-loze roedel. Ze moest terug om een oogje in het zeil te houden. Al wist ze zeker dat deze jongeman haar niet zomaar zou laten gaan. Ze moest het slimmer gaan spelen, want alleen vond ze de uitgang niet. "Na deze informatie neem ik aan dat je me pas naar de uitgang brengt nadat je hebt gekregen wat je wilt." fluisterde ze terug. De handen die ze eerst gespannen langs haar lichaam had gehouden verplaatste zich nu om zijn nek heen. Verdomme Leo, ik had nooit naar deze verdomde ruïnes hadden moeten gaan. Kijk waar je jezelf nu weer in verwikkeld hebt. Ze raapte haar moed bij elkaar en drukte haar lippen voorzichtig op de zijne. Nu maar hopen dat hij hier tevreden mee was en haar naar de uitgang bracht.

I'm just your problem ♥ (MATTHEW) - Pagina 2 2w7o5nc

Administrator

De zachte grijns die op zijn lippen lag werdt alleen maar breder bij het voelen van haar fluwelen lippen op zijn ruwe mond. Even voelde het alsof er een vonkje tussen hun lippen vloog voor hij zijn gespierde lichaam dichter op het hare bracht en haar mond openduwde met zijn gebarsten lippen om direct van deze vrijheid te genieten en door de barriere van haar tanden heen te breken en haar tong te ontmoeten met de zijne. Langzaam ging hij te werk terwijl zijn tong een rondje rond de hare draaide deze meelokkend naar buiten waar hij haar opnieuw zou ontmoeten. Zijn grote handen gleden over het tengere lichaam tussen hem en de rotswand in. Zocht naar elk klein stukje huid dat haar kleding vrijgaf zodat hij hier over kon strelen en kleine rondjes kon maken met zijn wijsvinger terwijl hij bleef spelen met haar tong. Matt was geen beginner op dit vlak en wist dat nog geen enkele dame zijn kussen zonder kleerscheuren had overleeft, zowel letterlijk als figuurlijk. Maar nu was het wachten op het antwoord van de brunette. Zou ze meespelen of zou ze onder meer dwang moeten staan. Het was haar keuze, maar hoe je het ook wende of keerde. Zij zou de zijne worden.

Administrator

Leorina
"WE ARE ALL ABSOLUTE PREDATORS"

Ze voelde haar hart tekeer gaan. Dat hij het zo door zou zetten had ze niet verwacht. Tevens was zij hier ook nog eens in het nadeel en kon ze zich niet verdedigen, gezien er nergens water te bekennen was. Toen hij zijn lichaam tegen de haarre drukte schoten haar handen terug naar de muur. Haar vingernagels drukte zich in de verharde aarde uit angst wat er met haar ging gebeuren en ze begon steeds meer spijt te krijgen van haar beslissing. Ze liet hem zijn gang gaan, maar werkte niet mee. Dit was wat hij zou kregen en geen sprankje meer.
Na een tijd brak de brunette de kus om een grote hap adem te nemen. Het zweet stond op haar voorhoofd en in haar gifgroene ogen was de angst duidelijk te lezen. Hoe graag ze ook weg wilde rennnen, ze stond nog steeds gevangen tussen de albino en de muur. Ze schraapte haar keel en raapte haar moet bij elkaar. "Laat je me nu gaan?" sprak ze zacht, proberend de angst uit haar stem te verbannen.

Administrator

Zacht grinnikte hij terwijl zijn gespierde armen langzaam het bruine meisje in zijn armen losliet. Zijn rode ogen hakend in haar diep groene terwijl hij door haar haar strookte en zacht zuchtte. "Voor een hopeloze kus als deze ben je nog pittig goed." Grinnikte hij zacht een hand over haar kin laten glijden. "Misschien hou ik je wel voor altijd hier, iemand zoals jou heeft toch niemand nodig in jouw roedeltje maar je karakter zou perfect hier passen. Bij mij." Fluisterde hij met een grijns op zijn lippen en bracht die van hem opnieuw naar haar toe. "Want geef toe ik kon het voelen in je kus hoe graag je mij wil." Fluisterde hij over haar lippen likkend.

Administrator

Leorina
"WE ARE ALL ABSOLUTE PREDATORS"

Een kleine zucht van opluchting verliet haar lippen toen ze zijn grip op haar voelde verzwakken. Snel herpakte ze zich weer en verdreef de angst uit haar lichaam. Zijn opmerking negeerde ze. Ze sloeg enkel haar armen over elkaar heen en leunde tegen de wand van de ruïne. Bij zijn volgende opmerking zakte de moet haar alweer in de schoenen. Het zag er niet naar uit dat hij zijn beloftes zou nakomen, dus zou ze zelf een plan moeten verzinnen om terug bij haar roedel te komen. Die stonden nu zonder leiding en wie weet wat er allemaal kon gebeuren.
De brunette raapte haar moed bij elkaar. Oké, change of plans. "Zo te zien is jou intuïtie boven gemiddeld." fluisterde ze terug terwijl ze opnieuw haar lippen tegen de zijne drukte, deze keer niet terughoudend. Als ze zijn spelletjes meespeelde moest hij haar ooit wel laten gaan. De zuurstof zou ooit opraken en ze zouden ooit moeten eten en drinken. Ze redde het wel.