Where is the gunman???

Hij had de kleine kraai hoog boven hem zien vliegen. Nae had nieuws, maar hij was geduldig genoeg te wachten tot Ráh zijn jacht afgerond had. Vandaag jaagde hij, in tegenstelling tot de meeste dagen, alleen. Hij wist niet perse waarom, wellicht was er gewoon niemand die met hem kon jagen op dit moment, of wilde hij voor de verandering weer eens alleen jagen. Het maakte op zich niet uit, maar de jacht duurde hierdoor wel langer. Nae moest maar wat langer zijn vleugels strekken en rondjes vliegen. Het was niet alsof de vogel veel keuze had; uiteindelijk was hij aan Ráh gebonden en moest hij wel. Ach, zo erg was het niet voor hem, Nae en zijn moord kraaien hadden zeker ook profijt van de unieke relatie tussen kraai en wolf.

Met zijn borst en poten rood van het bloed en zijn prooi levenloos tussen zijn voorpoten keek Ráh op. Zijn scherpe, gouden ogen vonden direct de zwarte kraaloogjes van zijn Partner Animal. Zodra de vogel oogcontact maakte, dook hij in een scherpe hoek naar beneden, tot hij zich enkele meters boven Ráh weer de lucht in trok en met een gracieuze landing op Ráh's rug landde. De vogel hupte wat rond op Ráh's brede rug, vond een prettige positie en liet zich toen in een liggende positie zakken. "Wat is het nieuws?" vroeg Ráh hem via hun mentale link, waarna hij zijn prooi met zijn bek oppakte en terug naar de verzamelplaats van Terra begon te lopen. "Een van mijn kraaien heeft een nieuw lid gezien," antwoordde Nae, die zachtjes heen en weer schommelde op Ráh's bewegende rug. Hij leek het echter niet erg te vinden, maar zakte haast nog verder weg op de witte vacht. "Oh? Waar?" vroeg Ráh, die even over zijn schouder naar de vogel keek. "Ze bevindt zich in centraal gebied. Ze is pas net aangekomen, dus ik denk niet dat ze ver van waar ik haar zag is." Ráh knikte nadenkend, liet de mentale link tussen de wolf en zijn Partner Animal open staan zodat hij geen woorden meer hoefde te visualiseren en Nae beter kon laten weten wat hij dacht en hoe hij zich voelde.

Na zijn prooi bij de verzamelplek gebracht te hebben en zich snel gewassen te hebben in een nabijgelegen beekje, begaf Ráh zich naar het centrale gebied. Nae vergezelde hem om het nieuwe lid aan te kunnen wijzen en vloog onder de takken door met de General mee. Ze spraken—dachten, in hun geval— niet, maar lieten beide de ander toe in hun gedachten als vorm van communicatie. Daarnaast waren de twee comfortabel genoeg met elkaar om de link gewoon open te laten. Ze hadden toch alles al gezien in het verleden... Ráh en Nae spendeerden niet veel tijd met elkaar, ze hadden ook een zeer sobere, haast zakelijke relatie met elkaar, wat toch wel ongebruikelijk was voor een relatie tussen een persoon en zijn Partner Animal. Toch, wanneer ze langere tijd met elkaar doorbrachten, vielen de twee met gemak terug in een oud patroon van 100% begrip en elkaar snappen.

In zijn menselijke gedaante betrad Ráh de marktplaats. Zijn masker en bontstuk verborgen zijn hoofd en de bovenste helft van zijn gezicht. Nae had zich in het witte, volle bont genesteld, waardoor enkel zijn kopje te zien was. Ráh was vandaag, of in elk geval nu, General. De vorige keer dat hij hier kwam, kwam hij om rond te kijken, werd hij uiteindelijk in een dans getrokken, maar vandaag zou dat (waarschijnlijk) niet gebeuren. Hij was hier met een doel. Nae had het nieuwste lid al snel gevonden: Een meisje met kort haar en een donkere huid. Ze danste, hoewel ze op haar plek bleef, was het toch een uitbundige, intrigerende dans. Ráh raakte direct nieuwsgierig, maar hij drukte het weg. Hij kon haar er later nog naar vragen.

Voor het kleurige doekje bleef hij stilstaan terwijl hij naar haar dans keek. "Hallo," begroette hij haar toen ze pauzeerde/stopte. Hij deed zijn best zo vriendelijk mogelijk te kijken, hoewel hij betwijfelde of zijn masker en donkere kleding hierin succesvol was. Nou ja, dan leek hij iets minder vriendelijk. Hij had goede intenties, dus dan was het wel oké, toch? "Welkom in Rigor Mortis. Vanaf vandaag is dit land je thuis. Laat me je rondleiden en uitleg geven. Ik ben Ráh, wat is jouw naam?" sprak hij, waarna zijn mondhoeken opkrulden in een kleine, beleefde glimlach.

OOC : Bedankt voor je post!!

you know we're gonna be legends

Toen hij haar benaderde, stelde ze zich vriendelijk op. Goed. Dat was fijn. Dat maakte alles altijd makkelijker, hoewel Ráh waarschijnlijk geen probleem gehad had als ze zich vijandig gedragen had. Uiteindelijk moest ze hem toch volgen, maar het was toch prettig een positieve relatie met zijn roedelleden te hebben. Hij keek haar zo vriendelijk mogelijk als hij kon aan, hoewel de gezichtsuitdrukking wat verloren ging achter zijn toch wat dreigende masker. Hij was ook eigenlijk helemaal niet zo goed in vriendelijk kijken, maar dat was een ander verhaal. Hij was uiteindelijk toch een wolf, die deden niet aan formaliteiten...

Hoewel ze hem kalm aansprak, kon hij in haar ogen en haar hele houding zien dat ze het niet allemaal snapte. Ze stelde zich voor als Charlie, waarna ze hem om een uitleg vroeg. Ráh knikte dankbaar toen ze hem haar naam toevertrouwde, waarna hij een stap achteruit deed en met zijn hand een gebaar maakte dat ze met hem mee moest komen. "Het is nogal wat, wellicht kunnen we even gaan zitten?" vroeg hij, waarna hij haar naar een leeg bankje aan de rand van de marktplaats bracht. Het was hier een stuk rustiger, dus konden ze goed praten. "De inwoners van Rigor Mortis zijn hier door een invloed van buitenaf gebracht, zo ook ik. Laat me je vragen: Wat herinner je je nog van voordat je hier terecht kwam?" Hij keek haar serieus aan en hoewel de blik in zijn gele ogen verloren ging, was de emotie van zijn hele lichaam te zien. "Niks, heb ik het goed? Ik kon mij ook niks herinneren. Het moment dat je in Rigor Mortis ontwaakt, ben je wederboren. Met deze hergeboorte heb je ook enkele... extra's gekregen. Wellicht heb je het al opgemerkt, wellicht ook nog niet. Je bent vanaf nu instaat het element aarde te besturen. Hierdoor ben je vanaf dit moment ook lid van de roedel Terra. Ik ben de General, ofwel de alfa en ik heb de hoogste rang. Je tweede 'extra' is de gave om je in een wolf te kunnen veranderen. Het leven hier is grotendeels als wolf, hoewel er veel mogelijkheden zijn om het als mens door te brengen," legde hij vervolgens uit. Hoewel het veel informatie en tekst was, legde hij het op een rustige manier uit met genoeg pauzes ertussen dat ze de draad niet of minder snel kwijt zou raken. Hopelijk. Hij hoopte dat ze het allemaal goed op zou vatten, hoewel hij niet echt zag hoe ze het niet kon. De informatie die hij haar net gegeven had, was waarschijnlijk alles dat ze wist. Het was even wennen, maar hij wist zeker dat ze snel genoeg haar draai in dit land zou vinden. Tot dat moment was hij hier om haar om haar te begeleiden en te helpen; dat was onderdeel van zijn taak als General.

OOC : Sorry voor de late post, ik heb het de afgelopen week erg druk gehad! :c

you know we're gonna be legends